Vanochtend was ik op het Leesten, met mooie mensen en fijne gesprekken. Het is namelijk de ‘Week van de dialoog’ en ik mocht een groepje begeleiden.
Ik heb al regelmatig dialoogtafels begeleid. Erg leuk, maar dit keer wilde ik wat anders. Ik wilde een wandeldialoog. Mijn ervaring is namelijk dat het dan zoveel makkelijker gaat. Wandelend in de mooie natuur, kom je meer tot jezelf en ervaar je rust en ruimte om echt in contact te komen met de ander. En zo ging het ook vanochtend.
De natuur geeft rust en ruimte voor een goed gesprek
Met een groepje van vijf ging ik op pad. Afwisselend wandelden we met twee of drie mensen en deelden we onze ervaringen rondom het thema van dit jaar ‘Ontdek de ander’. De gesprekken gingen over hoe fijn het is als iemand naar je luistert en doorvraagt. Maar ook wat het jezelf oplevert als je luistert, oprecht geïnteresseerd bent en de tijd neemt voor iemand. Ook ging het over het gemis aan contact, maar ook over de wens om nieuwe mensen te ontmoeten met andere ervaringen en nieuwe verhalen. En niet te vergeten: wat ga je zelf doen om je dromen en wensen te realiseren in het contact met de ander. Al wandelend leerden we elkaar een beetje beter kennen.
Nieuwe ervaring
Het was een mooie ontmoeting en bij de koffie, na afloop, kwamen we tot de conclusie dat we allemaal een nieuwe ervaring hadden opgedaan. Luisteren en ons hart openstellen. Dat zouden we vaker moeten doen.
Voor de liefhebbers hieronder een mooi gedicht van Jean Pierre Rawie
Moment
Soms hoor ik onverwacht weer achter
gewone woorden die je uit
een zoveel zuiverder en zachter,
adembenemender geluid,
dat ik opnieuw naar je moet kijken
of ik je nooit tevoren zag.
Laat al die jaren maar verstrijken;
zolang ik dit bewaren mag
kan jou en mij de tijd niet deren:
weer voor het eerst met je alleen
hoor ik de harmonie der sferen
door alle alledaagsheid heen.