Van Apeldoorn naar de Achterhoek (6)
Zijn kamer is geschilderd en de dozen zijn ingepakt. Het moment van afscheid is gekomen. Brok in de keel, knoop in de maag maar ook trots. Heel erg trots. Een heerlijke vent op weg naar volwassenheid. Over vijf weken pakken ook wij de dozen in.
Met het vertrek van Mees is de uittocht begonnen. Zijn kamer op zolder is leeg en daarmee breekt een nieuwe fase aan in ons ‘project’. Zo langzamerhand begint het toch op een aflevering van Ik vertrek te lijken, waarbij de kinderen niet meegaan naar Frankrijk 😊. Wij doen de Gelderse variant. Dat een 19-jarige het niet aantrekkelijk vindt om naar een dorp in de Achterhoek te verhuizen snap ik helemaal. Bovendien heeft hij zijn contract bij Domino’s op zak als Storemanager. Woonruimte voor elkaar, baan voor elkaar. Dat komt wel goed. Maar toch….. Mees is de laatste die uit huis gaat en dat is bijzonder. Een leeg nest. Daar zou ik een tranen trekkend blog over kunnen schrijven hoor, maar dat ga ik niet doen.
Het doet mij terugdenken aan het moment dat ik zelf uit huis ging. Ook ik was 19 en ging zelfs naar het buitenland. Samenwonen met een Duitser, haha. Wat een tijd was dat. Ik voel weer hoe het toen was. Alles vreemd, werken in een hotel, de taal niet helemaal machtig, en dan ook nog samenwonen. Het was veel, heel veel. Het duurde zes weken voor ik mijn ouders weer zag. En die duurden lang, kan ik je vertellen. Met de Duitser en mij was het na een paar jaar trouwens over en uit. Peter is oer-Hollands en dat is een stuk gemakkelijker.
Does it spark joy?
Terug naar de verhuisperikelen. Zo langzamerhand beginnen we op te ruimen en in te pakken. Gratis afhalen is wederom onze grote vriend en de grofvuil-limiet gaan we dit jaar zeker opmaken. Mijn hemel, wat verzamel je een zooi in 21 jaar tijd. Misschien de tips van Marie Kondo nog eens nalezen? Regel 1: Alles wat je de afgelopen jaren niet hebt gebruikt, doe je weg. Kijk dat helpt. En als ik Regel 2 eraan toevoeg, het legendarische: Does is spark joy? Dan wordt het nog eens een stuk gemakkelijker. Alles in je huis moet vreugde brengen. Is dat niet het geval? Doe het weg.
Ondertussen vorderen in Zelhem de bouwwerkzaamheden gestaag. De betonvloer is gestort en de vloerverwarming ligt er al in. Morgen wordt de dekvloer gestort en kan de droogtijd beginnen. Begin juni staat de afwerking van de vloer gepland. Dat is een beetje krap. De oplossing zit ‘m in dit geval in een aantal bouwdrogers.
Met de handen in het zand,
kan ik alvast een beetje aarden
De tuin is een van de factoren waardoor we vielen voor het huis. Hoe het precies gaat worden weten we nog niet, de sfeer wel. Heb ondertussen wel alvast een piepklein tijdelijk tuintje aangelegd. Letterlijk een beetje aarden. Met de zon en regen van afgelopen tijd is de rest van de tuin ontploft. Het gras staat bijna op kniehoogte, waar de insecten en vogels veel plezier van hebben. Gelukkig laten die zich door onze werkzaamheden niet storen. In het vogelhuisje aan de garage zit familie pimpelmees. Het gekwetter is volop te horen en pa en ma vliegen af en aan. Jong leven. Heerlijk.
Marieke blogt 