Van Apeldoorn naar de Achterhoek (9)
En daar rijdt de verhuiswagen de straat uit. Met ons hele hebben en houden naar de opslag. Wij ruimen de laatste spulletjes op en maken ons klaar voor vertrek. Het is definitief. We doen de deur achter ons dicht.
De hele dag komen er filmpjes in mijn hoofd. In iedere kamer waar ik ben, spelen de gebeurtenissen zich nog een keer af. De kamer van Mees. Met zijn bed bedolven onder de knuffels en later een bureau dat bezaaid was met stekkers, snoertjes en computers. De kamer van Bram, waar hij zoveel muziek heeft gemaakt. Mijn kantoortje, dat vroeger babykamer was. Ik zag er weer het ledikantje staan en onze pogingen als onwennige ouders om luiers om te doen en een baby in bad te doen. Onze slaapkamer met de geheimen die ik voor mijzelf bewaar 😊 En dan natuurlijk de woonkamer, keuken en tuin met alle feestjes, lekkere maaltijden en gezelligheid met elkaar. Het was een goed huis, we hebben het er fijn gehad.
Briefjes in een potje
Ik hou van rituelen. Vind het belangrijk om een punt te zetten, goed af te ronden. Met het gezin hebben we dat gedaan door samen een laatste keer in het huis te eten en herinneringen op te halen. Die hebben we op briefjes geschreven en in een potje gedaan. Dat potje nemen we mee.
Onze buren deden ook een duit in het zakje. Op de allerlaatste avond kwamen ze met een fles bubbels en glazen aan voor een laatste drankje. En ze brachten een maaltijdje mee voor onze eerste avond in de caravan. Superlief. Beter een goede buur dan een verre vriend is het spreekwoord. Maar sommige buren worden vrienden, en zullen ook vrienden blijven.
Met het leeghalen is ons thuis de afgelopen weken weer teruggekeerd naar een huis met kamers en een dak. Met de overdracht voelt het dan ook helemaal ok. Het is klaar.
Caravan Irma
De camping, waar we tijdelijk verblijven, verwelkomt ons met regen. Maar caravan Irma is gelukkig prima. Ik verbaas mij over de vernuftige kastjes die overal opduiken. We kunnen onze spullen kwijt en werkelijk alles is in miniformaat voorhanden. Gelukkig schijnt inmiddels de zon en kunnen we deels buiten leven. Dat is toch wel erg fijn.
Onze fietsen hebben we alvast meegenomen naar Zelhem. Het voelt zo apart om door het dorp te fietsen op mijn eigen fiets. Dan kijk ik om mij heen en zeg ik tegen mijzelf: hier woon ik nu, dit is mijn dorp. Alsof het toch nog niet helemaal doordringt.
In het huis gaan de werkzaamheden gestaag door. Fijn om te zien dat de fase van aankleding is begonnen, de badkamer wordt nu getegeld en vanaf maandag werkt ook de vloerverwarming. Het gaat goed en voorspoedig. En tot onze verrassing lag er al een uitnodiging in de bus voor een heuse buurt-bbq! Op 23 juli pakken we vol verwachting de verhuiswagen uit.
Marieke blogt 